“I didn’t know I was pregnant”
Vroeger keek ik altijd naar een TLC programma “I didn’t know I was pregnant”. Moeders die ineens bevielen van een baby’tje of pas heel laat in de zwangerschap ontdekten dat ze zwanger waren. Ongelooflijke verhalen. Zodra ik zelf voor het eerst zwanger was, vond ik het al helemaal niet te bevatten: hoe kun je nou 9 maanden lang NIKS merken? Ik hing in het eerste trimester kotsend boven de wc, was door de hormonen van tijd tot tijd onuitstaanbaar en kwam kilo’s aan. Mijn buik was niet te missen. HOE dan!? Tot ik in 2022 een berichtje via instagram ontving van een mama: “Hi! Ik zie dat je nog 1 plekje vrij had voor juni. Is die nog vrij? Beetje bijzonder verhaal en Last Minute aanvraag, maar ik ben er afgelopen week achter gekomen dat ik 34 weken zwanger ben. Ik heb dus m’m hele zwangerschap en alles wat daarbij komt kijken gemist. Vandaar dat ik dacht aan geboortefotografie om dan net iets meer vast gelegd te hebben van deze rollercoaster”
Zwanger raken op natuurlijke wijze zou niet lukken
Toen Laura en Hendrik een aantal jaar samenwoonden, hadden zij één grote wens: samen een kindje op de wereld zetten. Na 1,5 jaar tevergeefs proberen zwanger te raken, bezochten ze een gynaecoloog. Op natuurlijke wijze zwanger raken, zou volgens hem niet kunnen. Laura heeft PCOS, een aandoening waarbij er meerdere vochtblaasjes in haar eierstokken zitten en de menstruatie en eisprong vaak lange periodes uitblijven. IVF en IUI werden besproken, maar Laura en Hendrik besloten nog heel even af te wachten. Niet wetend dat ze een week later hun wondertje ineens onverwachts onderweg zou zijn!
Covid, longontsteking en een blinde darm operatie! ?
Kort na het bezoek aan de gynaecoloog, kreeg Laura Covid. Ze voelde zich doodziek. Alle kracht was uit haar lichaam en om te herstellen ging Laura drie keer per week naar een fysiotherapeut. De bejaarden met wie ze in het groepje zat, herstelden stapje voor stapje, maar Laura’s gezondheid verbeterde niet. In een rolstoel werd Laura door de Intratuin geduwd, omdat ze zo extreem moe was. Ten einde raad besloot Laura na 3 maanden naar haar geliefde eiland Aruba te gaan, in de hoop daar met rust en veel zonlicht, sneller te kunnen herstellen. Samen met haar beste vriendin, stond Laura met een cocktail in haar hand op een partyboot. Maar tegen etenstijd was ze helemaal op. Alsof het nog niet erg genoeg was, kreeg Laura ook nog eens een longontsteking! Opnieuw ging Laura naar de huisarts. Omdat Laura niet vanzelf zwanger kon raken, is er bij alle onderzoeken en bloedafnames, nooit rekening gehouden met een zwangerschap.
Laura kreeg hevige buikpijn en werd doorverwezen naar een internist. Hij voelde aan haar buik en na overleg met zijn collega was de conclusie dat de blinde darm van Laura eruit moest. “Dit voelt niet goed” was zijn conclusie. Door Covid waren de wachtlijsten lang, en alvorens de operatie plaats kon vinden, moest er eerst nog een echo van de buik gemaakt worden. Twee weken later stonden de echo en de operatie dan eindelijk gepland. Een spannende tijd voor Laura en haar familie, want in de familie komt een aggressief kanker gen voor. Er werd gevreesd voor het ergste…
Het was geen blinde darm. Het waren de beentjes van de baby!!!
Op de verjaardag van Hendrick, gingen Laura en hij gezellig uit eten. Laura moest zo vaak plassen dat ze zei: “ik heb een blaasontsteking óf dit is je mooiste verjaardagscadeau ooit!” Ze kochten 3 zwangerschapstesten en een uur voordat ze die avond naar de Vrienden van Amstel Live zouden gaan, deden ze de testen.
No way!!!! De indicator op de zwangerschapstest gaf 3+ weken aan!
Omdat er een blinde darm operatie gepland stond, mochten ze de volgende dag al langskomen bij de verloskundige. “De zwangerschap is echt nog heel pril want ik zie niets” zei de verloskundige op het moment dat ze een vaginale echo maakte. Voor alle zekerheid plaatste ze toch ook nog even het echo appaat op de buik. Daarna trok ze wit weg en pakte de hand van Laura: “Lieverd, de baby is al bijna af.”
Met de handen in het haar. Huilend in de verloskamer
Hendrick ijsbeert door de verloskamer. Laura barst in huilen uit en denkt “Dit kindje kan toch niet gezond zijn?” Laura is zelf bruidsfotograaf en gilt huilend door de kamer: “hoe moet dat nou met al mijn lieve bruidsparen?” Het is op dat moment precies het begin van HET trouwseizoen. Dit kan niet!
In het ziekenhuis werden extra controles gedaan en voor zover te zien was op de echo’s, was er een gezond jongetje onderweg. De zwangerschapstermijn werd vastgesteld op 34 weken. De uitgerekende datum viel precies op vaderdag. En de ontdekking van de zwangerschap was naast de verjaardag van Hendrick, precies op moederdag.
Opluchting
Een kindje op komst! Dus Laura was veel minder ziek dan ze al die tijd dachten! Een heleboel symptomen, waren achteraf gezien toe te schrijven aan de zwangerschap!
De blinde darm operatie werd afgezegd en zodra Laura wist dat ze zwanger was, popte haar buik ineens uit. Binnen een paar dagen had ze een zwangere buik, die ze al die maanden ervoor niet had.
En toen, na 6 weken chaos, braken de vliezen van Laura. Na een weeënstorm van 23uur, is lieve kleine Jake d.m.v. een spoedkeizersnede ter wereld gekomen.
Bekijk zijn geboorteverhaal hieronder in beeld
Op de website van Laura kunnen jullie het verhaal vanuit haar geschreven ook lezen! https://www.lauradekwantphotography.com/post/i-didn-t-know-i-was-pregnant
Als geboortefotograaf leg ik jouw (ziekenhuis)bevalling met alle liefde vast. Jij en je kindje verdienen een herinnering voor nu en voor altijd. Aan misschien wel de aller mooiste en indrukwekkendste dag in je leven! De geboorte van je kindje verdient het om professioneel en integer vastgelegd te worden! Er is geen dag in je leven die zo bijzonder en levensveranderend is. Ik wil dit voor jou en voor je kindje vastleggen. Voor nu en voor altijd ♥
Denk je nu: dit wil ik ook!!! Laten we elkaar dan eens ontmoeten tijdens een vrijblijvend kennismakingsgesprek!
Andere blogs die je misschien ook leuk vindt
Plaats een reactie