Vandaag deelt de mama van Noam haar prachtige geboorteverhaal met jullie en haar ervaring met mij als geboortefotograaf bij de geboorte van haar derde kindje. Een prachtige thuis badbevalling in Zoetermeer. Wat ben ik dankbaar dat ik zoveel mooie herinneringen mocht vastleggen voor dit mooie gezin. De zwangerschap, geboorte, 1e ontmoeting en een lifestyle newbornshoot. Geniet mee van dit prachtige geboorteverhaal.
We hadden al twee mooie zoontjes toen we zwanger werden van ons derde kindje, opnieuw een jongetje. Ik vond het net als de eerste twee keer fantastisch om zwanger te mogen zijn en ik keek uit naar de bevalling. Dit werd waarschijnlijk onze laatste keer en daarom hadden we al voordat we in verwachting waren, de wens uitgesproken er een professionele geboortefotograaf bij te betrekken. Die geboortefotograaf werd Deborah, dankzij haar prachtige, heldere en spontane foto’s. We vonden het wel wat spannend, een geboortefotograaf bij de bevalling, maar al bij de eerste ontmoeting voelden we ons al erg op ons gemak.
Zwangerschapsshoot in het bos
Toen ik 35 weken zwanger was, hadden we de eerste shoot in het bos. In het begin was het wat onwennig, maar door Deborah’s ontspannen houding, kregen zowel onze jongens als wij zelf er plezier in. Af en toe hadden we contact via Whatsapp en naarmate de uitgerekende datum naderde, werd het wat meer, het kon immers elk moment beginnen. Dat moment liet nog wel even op zich wachten, maar twee dagen na de uitgerekende datum, mocht het dan toch gaan
gebeuren.
Net na het avondeten voelde ik iets… Zou het een wee zijn, ja echt, ik weet het zeker het is een wee. Misschien een oefenwee, of toch niet. Ik voelde spanning en blijdschap op komen, want dit kon wel eens het begin zijn van de bevalling. De ontmoeting met ons derde wondertje zou niet lang meer op zich laten wachten. Heel benieuwd was ik, hoe de komende uren zouden gaan verlopen…
Terwijl mijn vriend de kinderen naar bed bracht, stuurde ik mijn eerste enthousiaste berichtje (19:31) naar onze geboortefotograaf, Deborah. Dat ik wat voelde en dat ik dacht dat de bevalling er aan zat te komen. De weeën kwamen af en toe, maar veel last had ik er nog niet van. Dat betekende dat ik mooi nog even de kamer kon opruimen, want het moest er wel goed uitzien, als er straks mensen kwamen en zeker als er ook een fotograaf langs komt.
Mijn vriend was nog wel even naar bed gegaan (rond 23:00), maar door de opwinding van de aanstaande bevalling, had ik nog helemaal geen slaap. Ik ben op de bank gaan liggen en ik heb nog even genoten van het getrappel in mijn buik, terwijl ik een serie aan het kijken was.
Een kleine teleurstelling
De weeën kwamen niet zo snel als bij onze tweede. Die bevalling zat constant in mijn achterhoofd als basis van hoe het zou gaan. Misschien ging het nu net zo of misschien wel sneller. Ik maakte me daar wel een beetje druk om, want ik wilde heel graag dat Deborah er wel bij zou zijn. Deze stress hielp natuurlijk ook niet of hoorde dit tempo gewoon precies bij de bevalling van ons derde kindje?
Rond half 2 kwamen de weeën sneller na elkaar, maar waren nog goed te doen. Wel was ik blij, dat mijn vriend weer beneden was, zodat hij bij elke wee zijn handen op mijn onderrug kon leggen, om tegendruk te geven. Want ook dit keer waren het enkel rug weeën die ik mocht opvangen.
De weeën werden langzaam heftiger en de frequentie liep op. Rond 3 uur besloten we de verloskundige te bellen en hadden we ook Deborah gevraagd om te komen. Ze waren er beiden best snel. Het was wel een kleine teleurstelling dat ik nog maar 3 cm ontsluiting had.
Deborah heeft nog wat foto’s gemaakt en heeft zich daarna terug getrokken in de babykamer, omdat het nog even zou gaan duren. De verloskundige liet ons ook met rust en ging aan onze eettafel de administratie doen voor haar werk.
De weeën kwamen en gingen weer. Iets later die nacht zijn we, op aanraden van de verloskundige, nog even naar bed gegaan. In bed heb ik zelfs nog even geslapen met tussendoor een wee, waarbij ik mijn vriend elke keer wakker maakte om in mijn onderrug te duwen. Want zonder zijn handen in mijn rug, waren deze weeën heel moeilijk op te vangen. Hij zal dus wel iets slechter hebben geslapen dan ik 😉
Ik weet niet hoeveel later, maar we gingen weer naar beneden en de weeën waren ditmaal een stuk heftiger. In een keer naar beneden lopen was ook niet meer mogelijk. Na veel stops zijn we beneden aangekomen, gevolgd door Deborah. De verloskundige zag aan mij, dat ik duidelijk al een stuk verder was en ze gaf aan dat ik in bad kon gaan. Dat gevoel had ik ook, maar voor de zekerheid wilde ik graag weten hoe ver de ontsluiting was. Ik bleek al 8 cm te hebben. Ze heeft nog wat weg gemasseerd en daarna ben ik het bad in gegaan. Dat gelukkig al helemaal klaar stond.
Mijn lichaam is er klaar voor en zo te voelen de baby ook. Ik heb mij druk gemaakt over het tempo, maar nu zou het niet lang meer duren. Het warme water zorgde voor een aangenaam gevoel en daardoor kon ik de krachtige weeën goed opvangen en tussendoor goed ontspannen.
De persweeën kwamen en om ze op te vangen strekte ik mij uit. Dat hielp niet, want zo kon de baby er niet uit. Ik ben gaan zitten op mijn knieën en dat werkte veel beter. Ik had sterke persweeën, heel krachtig en tussendoor kon ik mij wonderbaarlijk volledig ontspannen en weer rustig ademhalen.
Het hoofdje stond, dat merkte ik, want ik voelde zoveel druk. Maar door het water deed het veel minder pijn en heb ik zelfs even met mijn hand het hoofdje gevoeld. Dat voelde wel heel gek.
Nog twee persweeën later en met een beetje hulp van de verloskundige, heb ik zelf ons kindje opgevangen. Zo speciaal, zo fijn. Eventjes hebben we ons nieuwe kleintje onderwater bewonderd om hem daarna rustig omhoog te halen en te knuffelen.
Wij zijn op zaterdag 22 augustus om 8:16 uur ouders geworden van Noam. Een prachtig mannetje van 4540 gram en 53 cm! Nog voordat ik uit bad ging en hij van de placenta verlost was, had hij zijn eerste voeding al binnen! Een natuur talentje zeiden ze! Hij werd zelfs een beetje boos, toen hij moest los laten, vanwege de controles.
Daarna kwamen de twee trotse grote broers hun nieuwe kleine broertje bewonderen. De jongste, kwam direct bij mij staan om Noam te aaien. De ander bleef, nog een beetje verlegen op wat afstand staan. Toen papa even Noam vast hield, kwam hij gauw mij knuffelen en hebben we daarna samen Noam bewonderd.
Wat zijn wij trots om onze mooie derde zoon en ons prachtige gezin van vijf! Op naar nog meer mooie herinneringen samen.
Toen Noam een paar weken oud was, mochten we Deborah weer ontvangen. Dit keer voor de Lifestyle babyshoot. Ondanks een onrustige ochtend, deed Noam het perfect en ook de grote broers deden heerlijk mee en vonden het super leuk, dat ze met hun broertje op de foto mochten.
Na wat previews en de foto’s digitaal al te hebben mogen bewonderen. Mochten we de albums in ontvangst nemen. Een van de zwangerschap, een van de bevalling en een van de lifestyle shoot. De albums hebben we al vele malen door gebladerd en al aan zoveel mensen laten zien, want wat zijn we trots en blij met deze prachtige serie. We zijn zo dankbaar dat we dit avontuur dankzij Deborah keer op keer opnieuw kunnen beleven.
Dankbaar
Lieve mama van Noam, bedankt voor het delen van het geboorteverhaal van Noam en hoe jullie mij als geboortefotograaf hebben ervaren. Ik hoop dat aanstaande mama’s bij het zien en lezen van dit verhaal zien hoe prachtig en bekrachtigend een geboorte kan zijn! Heel veel geluk met je prachtige mannen. Wat een rijkdom, 3 leuke knullen. De drie musketiers❤
En grote dank aan Sandra van embe-verloskundigen voor het mogen delen van de beelden en de liefdevolle begeleiding tijdens de geboorte van Noam en de fijne samenwerking.
Lieve aanstaande mama’s: Ik gun jou dit ook! Een herinnering voor nu en voor altijd. Aan misschien wel de aller mooiste en indrukwekkendste dag in je leven! De geboorte van je kindje verdient het om professioneel en integer vastgelegd te worden! Er is geen dag in je leven die zo bijzonder en levensveranderend is. Ik wil dit voor jou en voor je kindje vastleggen. Voor nu en voor altijd <3 Denk je nu: dit wil ik ook!!! Laten we elkaar dan eens ontmoeten tijdens een vrijblijvend kennismakingsgesprek!
