Reportage
Onder het mom “beter laat dan nooit”, staat dit mooie gezin EIN-DE-LIJK op de BLOG!
Regelmatig volg ik workshops om te groeien als fotograaf. Ik was al een tijdje helemaal verliefd op het werk van Eline Visscher, dus toen ik zag dat zij ook workshops lifestyle newbornfotografie gaf, schreef ik me meteen in.
Tijdens de workshop kon ik ieder moment opgeroepen worden voor een geboortereportage. De aanstaande mama was inmiddels 42 weken en 5 dagen zwanger, en hier had ik niet op gerekend bij het boeken van de workshop… Fieuww, na afloop van de workshop was er nog geen baby. Net voor middernacht mocht ik mee de OK op, waar een prachtig meisje middels een spoedkeizersnede ter wereld kwam.
Het was dus een lannggge dag, maar een dag die ik voor geen goud had willen missen!
Genieten jullie mee van de liefdevolle foto’s die ik van dit prachtige gezin mocht maken?
Let the adventure Begin!
In februari 2015 stonden Debbie en Zef voor het eerst voor mijn camera tijdens een Loveshoot, die ze via een loterij hadden gewonnen. Op de één of andere manier kreeg ik tijdens de shoot een warm gevoel vanbinnen. Zef was super lief en zorgzaam voor Debbie, en na al die jaren samen, leken zij nog even verliefd als een stelletje dat net samen is. Aan het einde van de shoot merkte ik dat Debbie moe begon te worden…
Een paar weken later zag ik ineens een foto op Facebook voorbij komen: een foto van de shoot met daarbij de aankondiging dat ze hun eerste kindje verwachtten!!!! “Ik wist het! Vandaar die verliefde gloed op Debbie’s gezicht, een extra zorgzame Zef en aan het einde van de shoot de o zo herkenbare vermoeidheid, waar je vaak in het eerste trimester van je zwangerschap last van hebt” Het maakte de loveshoot nog specialer dan hij al was. Dit stel was letterlijk een lot uit de loterij.
In augustus 2015 zag ik hen weer. Deze keer als papa en mama! Het ontroerd me keer op keer om een leuk jong stel ineens ouders te zien worden. Wetend dat hun leven nooit meer hetzelfde zal worden als voorheen. De slapeloze nachten door buikkrampjes, doorkomende tandjes, ontelbaar veel griepjes… Maar zo cliché: het is het allemaal dubbel en dwars waard. Jouw kindje, is het mooiste kindje van de hele wereld, ruikt zoals niks anders ruikt, als hij lacht, dan lach jij, en als hij slaapt dan blijf je uren naar hem staren <3
Toen ik ergens in maart 2017 hoorde dat ik ook de newbornshoot van hun 2e kindje mocht doen, was ik in de wolken! Het is altijd een eer om weer terug te mogen komen in hetzelfde gezin. Een groter compliment is er niet, en ik vind het zo fijn om de kindjes voor mijn lens op te zien groeien en bloeien.
Tijdens de newbornshoot van klein Jaimy, raakten Debbie en ik aan de praat over onze geboorteverhalen en hoe mooi geboortes zijn. Enkele maanden later sprak ik Debbie weer en vertelde ze me dat ze gaat beginnen met de doula opleiding waar we het over hadden tijdens ons gesprek!
OOIT hoop ik een geboorte te mogen fotograferen waar zij als doula aan het werk is. Ik weet namelijk zeker dat ze geweldig zal zijn! Een mooi mens van buiten én van binnen <3
Foto rechts: februari 2015, net zwanger. Alsof ik het al wist: confetti meegebracht!
Samuel, Augustus 2015
Samuel, grote broer, 2017 
Het is veelste lang geleden dat ik heb geblogd! De afgelopen maanden ontmoette ik onwijs veel mooie babytjes en leuke gezinnen en elke keer neem ik me voor te Bloggen. Maar dit gezin moést gewoon op de Blog!
Een overload aan kusjes en gaapjes. Can’t handle this much cuteness.
Genieten jullie mee van dit prachtige gezinnetje in Dordrecht?
Indy. Geboren in een record tempo
Het is woensdag 24 februari 11.26 uur als ik een whatsapp berichtje ontvang van Brenda: “Hi Deborah, het is allemaal een beetje aan het rommelen dus denk dat het vandaag of vannacht wel gaat gebeuren…” Ok, ik zorg dat alles klaar staat, maar mijn ervaring heeft me geleerd dat het best nog wel even kan duren als een moeder aangeeft dat het ‘een beetje aan het rommelen is’. Als ik rond 14uur een telefoontje krijg van de aanstaande papa, Tim, breng ik mijn dochtertje naar de oppas en rijd ik vrij rustig richting het Langeland ziekenhuis in Zoetermeer. Wanneer ik een uurtje later bij de verloskamer aankom blijkt dat deze kleine meid veel sneller is dan we allemaal hadden verwacht. Gelukkig ben ik nog op tijd!!! Een verpleegster is zelfs zo lief om het licht iets minder te dimmen. Ik leg mijn jas en cameratas naast me op de grond en binnen 10 seconde sta ik klaar. Jeetje wat een adrenaline stoot!
Iets meer dan 10 minuten later is ze er: Indy! Een prachtig lief klein meisje. De ouders zijn helemaal in de wolken als ze haar voor het eerst zien. Trotsheid, verliefdheid, ultiem geluk… Ze stralen. En Tim is overduidelijk trots op zijn vrouw Brenda. Wat heeft ze het goed gedaan!
Even later hoor ik van Tim dat hij me nog een berichtje heeft gestuurd toen ik net aan kwam rijden bij het ziekenhuis “opschieten want ze is er bijna”. Misschien maar goed dat ik die niet heb gelezen, want dan zou ik waarschijnlijk iets minder ontspannen de verloskamer binnen zijn gelopen 😉 We moeten allemaal hard lachen als Tim verteld dat hij aan Brenda vroeg of hij nog even langs de kapper en de zonnebank kon voordat ze naar het ziekenhuis vertrokken. Hij wilde tenslotte wel goed op de foto staan.
Een klein uurtje later volgt er een kippenvel momentje: Grote broer ziet zijn zusje voor het eerst. Smelt… <3 Joa is zo trots!
Lieve Brenda en Tim,
Bedankt dat ik dit bijzondere moment voor jullie mocht vastleggen!
Jullie hebben zo’n prachtig gezinnetje. Ik wens jullie alle geluk met z’n 4tjes!
Pagina 4 van 4