Geboorteverhaal Lex – Droombevalling samen met grote broer
Vandaag deel ik het geboorteverhaal van Lex met jullie: Een Droombevalling met grote broer Sem erbij. Althans, was hij wel optijd wakker? Geschreven door zijn trotse mama. Lees het verhaal en kijk ook vooral de geboortevideo helemaal onder aan de pagina.
Een snelle en krachtige bevalling: mijn droombevalling thuis
Het is 19:00 uur wanneer mijn partner en ik onze zoontjes naar bed brengen. Ik lees Sem, onze oudste zoon, nog een boekje voor, geef hem een zoen en zeg dat ik van hem hou. “Mama, je maakt me wel echt wakker als de baby komt, hè?” vraagt hij. Ik stel hem gerust en herinner hem eraan dat ik dat beloofd heb.
De baby beweegt daarna druk in mijn buik (altijd ’s avonds). Omdat ik me niet lekker voel op de bank, besluit ik een douche te nemen en daarna te gaan slapen.
Bevallingsteken: vliezen breken en weeën beginnen
Rond 21:30 uur val ik in slaap, maar word om 21:43 uur wakker van een plop-gevoel. “Dit moeten vliezen zijn”, denk ik, maar er komt geen vocht uit. Het “feestje” in mijn buik gaat door, dus ik denk dat ik me het heb verbeeld. Toch voel ik daarna iets warms tussen mijn benen en realiseer ik me dat dit het moment kan zijn. Snel bel ik mijn partner Michael (die beneden aan het gamen is), stuur een bericht naar de dames in mijn groepsapp, stuur een Snapchat naar mijn broers en een bericht naar mijn moeder en schoonmoeder. Ik laat het meteen weten aan Deborah, de geboortefotograaf: “Waarschijnlijk gaat het vanavond beginnen.”
Adrenaline stijgt: Weeën beginnen steeds regelmatiger te komen
Ik ga douchen en merk dat er een druk in mijn buik ontstaat. Het zijn geen echte weeën, maar het rommelt wel. Ik probeer te rusten, maar de adrenaline giert door mijn lichaam. Het zal vast nachtwerk gaat worden. Ik laat Michael weten dat hij nog even kan proberen te slapen en dat ik naar beneden kom zodra ik de weeën niet meer liggend kan opvangen.
De weeën komen al snel, met tussenpozen van minder dan 5 minuten. Ze duren slechts 30 seconden, maar zijn al goed voelbaar. Deborah had aangegeven dat ik op tijd moet laten weten wanneer ze kan komen (mijn vorige bevalling ging heel snel), maar ik besluit haar nog even te laten wachten.
De bevalling komt snel op gang: Het bad wordt klaargemaakt
De weeën worden sterker en ik besluit naar beneden te gaan. Na overleg met Michael bel ik Deborah en de verloskundige, en beiden besluiten direct te komen. We zetten het bad op en beschermen de bank met hoezen. Binnen een half uur is de verloskundige er al. Ze vraagt wat ik wil qua controles. Ik geef aan dat ze naar het hartje van de baby mag luisteren, maar dat toucheren niet nodig is. Het hartje klinkt goed en de weeën komen regelmatig. Ook Deborah komt aan. Yes ze is optijd!
Ik vang de weeën staand op, leunend tegen iets aan, want zitten of liggen lukt niet meer. De verloskundige laat Michael weten dat het bad gevuld kan worden, en ik merk dat de weeën steeds heftiger worden.
De pijn neemt toe: Ik wil het bad in, maar twijfel
Na een tijdje merk ik dat de pijn in mijn rug echt intens is. De verloskundige adviseert me in het bad te gaan, maar ergens wil ik dat nog niet. Ik voel de druk toenemen en ben bang dat ik niet meer kan wachten. “Oh nee, dit kan niet!” denk ik, maar herinner mezelf eraan dat dit vaak betekent dat het bijna tijd is.
Ik ben nieuwsgierig naar mijn centimeterstand en vraag de verloskundige om te controleren. “Als het maar niet onder de 5 cm is”, denk ik, en inderdaad, ik zit op 5 cm. Voor een derde bevalling gaat dit snel, maar de pijn lijkt me toch langer te duren.
De bevalling versnelt: Het moment van persen komt sneller dan verwacht
Om 1:55 uur ga ik in het bad, en de weeën veranderen meteen. De druk in mijn rug verplaatst zich naar beneden, en ik voel de persweeën aankomen. De tijd tussen de weeën wordt langer, maar de druk onderin is enorm. Na een half uur vraag ik de verloskundige of ik nu al mag persen. Ze geeft me groen licht om mijn lichaam te volgen. Ik begin direct te persen.
Het hoofdje komt snel en ik realiseer me dat het allemaal erg snel gaat. Ik vraag of iemand Sem moet halen, maar Michael heeft nog niet door hoe ver we al zijn. De volgende wee komt en het hoofdje is geboren. Ik roep opnieuw om Sem te halen en hoor mijn moeder naar boven gaan. Het moment is daar: het lichaam komt eruit terwijl ik Sem hoor komen. De navelstreng zit om het nekje van de baby, maar ik haal hem er rustig vanaf en wacht tot Sem bij me is. Ik haal de baby uit het water en leg hem op mijn borst. Het voelt als een droombevalling.
Na de bevalling: Rust en herstel
Na de bevalling blijf ik in het water en laat mijn placenta op een rustige manier geboren worden. Om 2:50 uur ga ik uit het bad. Sem knipt de navelstreng door, en de baby wil meteen aan de borst. We krijgen alle tijd om bij te komen en van het moment te genieten, terwijl de controles plaatsvinden.
Tot mijn verbazing hoef ik geen hechtingen, ondanks de snelheid van de bevalling. Ik ben dolblij! Bij mijn andere bevallingen had ik veel meer last van scheurtjes en hechtingen. De kraamhulp arriveert, en we krijgen hulp bij het opruimen en naar boven gaan.
Conclusie: Een droombevalling
Deze bevalling was kort en krachtig, maar alles is gegaan zoals ik het wilde. Het was een echte droombevalling voor mij!
Dank aan Verloskundigen Praktijk Oud-Bijerland voor de fijne samenwerking! Het is elke keer een feestje met jullie!
Lieve Demi en Michael: Jullie zijn een mooi gezin en ik ben ongelooflijk dankbaar dat ik opnieuw zo’n mooi moment in jullie leven voor eeuwig mocht vastleggen! Ik wens jullie alle geluk <3
Lieve aanstaande mama’s: Ik gun jou dit ook! Een herinnering voor nu en voor altijd. Aan misschien wel de aller mooiste en indrukwekkendste dag in je leven! De geboorte van je kindje verdient het om professioneel en integer vastgelegd te worden! Er is geen dag in je leven die zo bijzonder en levensveranderend is. Ik wil dit voor jou en voor je kindje vastleggen. Voor nu en voor altijd <3 Denk je nu: dit wil ik ook!!! Laten we elkaar dan eens ontmoeten tijdens een vrijblijvend kennismakingsgesprek!
